Yavrum 1 aydan fazla yoğun bakımda o minik bedeniyle hayata tutunmaya calisiyor 25.haftada dünyaya gözlerini erkenden açtı 700 gramdi avucumun içi kadardi resmen o küçücük bedeniyle cok ağır seyler atlatti akciger kanamasi geçirdi ölür dediler yasamasi imkansiz vücudu kaldirmaz son kez gelip bakın dediler ama Rabbim ona kuvvet verdi suan bile yaşaması doktorlara göre mucize ama o Allahin hikmeti Anne oldum ama anneliği hissetmemek o kadar acı veren birsey ki Allah kimseyi evladiyla sinamasin her saniye aklinin hastanede kalmasi acaba gene arayıp durumu fenalaştı diye haber gelcekmi diye o korkuyla beklemek her yabancı numara aradığında yüreğinin ağzına gelmesi hergunumuz uzuntuyle aglamakla gecmesi anlatamam bunları sabır deseniz artık kalmadı küvezin basinda caresizce uzaktan bakmak bir kez olsun dokunamamak kucagina alamamak öpüp koklayamamak evde bütün eşyalarının hazır olup sadece onun eksik olması bunlar insanı gunden güne eriten seyler halada doktorlar ümitsiz vücudu direncsiz dayanamaz gibisinden bakıyorlar ama ben hissediyorum belki anneliğin verdiği bir his bu inanıyorum ki dayancak su zamana kadar onca sey atlattiysa bu saatten sonrada dayanır diye düşünüyorum insallah da oyle olur Allahim banada nasip etsin evlat kokusunu sag salim kucagima almayı herkes evladini sağlıklı bi şekilden kucagina alsin bebekler cok masum hergun onlarcasi caresizce kuvezde yatarken ertesi sabah gittiğinde o küvezin bombos olduğunu görünce cennetlik olduğunu duyunca dünyan yıkılıyor onlarca anne babanın çaresizliğine şahit olmak içimi parçalıyor Allah bebeklerimize şifa versin tarifi olmayan bir acı bu