Lütfen eleştirmeyin oğlum çok zor bı bebek benden başka hiç kimseye gitmiyor hiç hemde sürekli kucağımda olmak istiyor artık sabrım.kalmadi hiçbir şeyle.memnun olmuyor yüzünü güldüremiyorum etrafımızda insan çok herkes.oynatmaya çalışıyo çığlık çığlığa ağlıyor yani tarifini yapamıyorum uykusu hep sıkıntı gün içinde toplam 1 saat uyumaz gece en az 10 kere uyanıyor uyutana kadar atla karayı seçiyorum sinir sistemim çöktü artık bağırmaya başladım dayanıyorum gece sürekli emmek için uyanıyor artık emzirmeye tahammülüm kalmadı tiksindim artık bıktım yani bana bu düşkünlüğünden bıktım yemek yiyemiyorum inanın sürekli ağlıyor yanında duruyorum sürekli ağlıyor artık gücüm dermanım kalmadı emzirmek istemiyorum artık çünkü bıktım tekim eşim görevde annemlerdeyim.herkes şaşırıyor bebeğime çünkü tarifi olmayan boyutta geçecek deyin nolur gücüm kalmadı.memeden kessem düzelir mi çünkü ben.de iyi değilim vücudumda stresten sulu sulu yaralar oluştu kendimi kontrol edemiyorum bebeğime iyi davranmak gelmiyo içimden