Mesela o çimdik atan çocuk vur diye öğretilen veya yaptığı zaman hayır demeyen bir ailenin çocuğu çünkü. Dün parkta 4 yaş oğlum birini itti düşürmek için değil öndeki çocuk ilerlemiyor diye. Yani olayın nasıl sonuçları olacak bilmediği için. Aşağı indirdim. Dedim çabuk eve. Ağladı falan kimseyi istemezsin bekleyeceksin dedim . Ağladı falan yine. Dedim böyle oynayacaksan park falan yok bundan sonra. Ve tamam dedi tekrar parka döndük ve sakince bekledi. Bunu yapmasam çocuk bunu normal görüp devam edecekti. Henüz çok küçükler sınır öğrenme zamanları. Birinin elinden eşyasını almaya çalışmasını önce izliyorum. Karşıda ki çocuk vurmaya kalkarsa ailesi müdahale etmezse ben ediyorum ama o çocuğa da kızma hakkım yok. Çocuğumu ordan uzaklaştırıp oyuncağını da çocuktan alıyorum sakince. Sonra o çocuk kendini yerlere atıyor. Ondan sonrası onun ailesi ilgilensin. Parkta dışarıda başka çocukların çok olduğu yerde dibindeyim her daim. Ne o nun birine zarar gerçeği ne de başkasının ona zarar vereceği kadar uzakta durmuyorum. İlk çocuğumda da aynı şekilde davrandım. Hiç kavga etmeyen bir çocuk 13 yaşında.
Mesela bir arkadaşı sürekli el şakası yaptığı için vurmuştu ona geçen aylarda. Uzun süre vurduğu çocukla konuşmadı. Neden dedim. Anne utanıyorum çocuğa yumruk attım dedi. Vallahi gurur duydum. Sonra konuşmaya başladılar tabi. Geçen hafta geziye gitti boynu çizik içinde. Gördüm o sırada öğretmeni aradı. Psikolojik sorunları olan bir çocuk var anne baba ayrı. Bu çocuğu benim oğlumun diğer arkadaşları zorbalıyor. Çocuk sinirli. Salonda oğlumun ayağı çocuğa denk geliyor ve çocuk oğluma saldırıyor birden. Oğlum karşılık vermiyor. Haksız duruma düşerdim yoksa benden güçlü değildi anne dedi. Olayı anlatan bu şekilde oğlum değil öğretmeni. Öğretmene teşekkür ettim oğluma da gerçekten çok üzgünüm ama bu çocuğun zaten ciddi sorunları var anne baba ayrı çocukla nasıl ilgileniyor bilmiyorum. Evde durumu ne bilmiyorum. Birde çocuğu zaten çıldırtmışlar. Seni savunmuyorum diye düşünme. Böyle özel bir durumu olmasa okula gider durumu daha ileri götürürdüm ama lütfen bunu mesele haline getirme. Seninle dayak yedin diye dalga geçen okursa umursama. Bu sefer büyüklük sende kalsın dedim.
Yani her zaman çocuğumuz kısasa kısas yapmak zorunda değil.
Böyle kısasa kısas yetişen çocuklar yüzünden okul önlerinde, içinde sürekli kavga ediyor çocuklar. Artık bu dünya düzenini değiştiren annelerin çoğalması gerek. 3 buçuk yaş ne alakası var demeyin. Herşeyin temeli burada atılıyor