Zaten çocuklara, sağlıklı sınır koymak konusunda en büyük sorun baba, anneanne, babaanne gibi aile üyeleri oluyor. Benim annem emekli okul öncesi öğretmeni, üstelik çok da sert bir annedir, o bile kızım söz konusu olduğunda tüm sınırları deliyor. Bize gittiğimiz terapistlerin önerisi şuydu. Hayır dediğinizde asla geri adım atmayın ama burada önemli olan istediği olmadığında avaz avaz bağırıp tepinmesini de söndürmek. Yoksa yetişkin hayatında her olumsuzlukta insanlara saldıran, bağırıp çağırıp huzur bozan birisi olur. Bunun için istediği olmadığında ağlayıp bağırıp tepindiğinde kendisine veya başkasına zarar vermedikçe sakinleştirmeye çalışmayın, yanında kalın ama hiç konuşmayın. Kendisine veya size zarar verecek olursa mesela vuruyorsa elini tutun ama sarılmayı, sakinleştirmeye çalışmayın. Yani bırakın siniri boşalsın. Ne zaman sakinleşir o zaman sarılın ve söyleyeceklerinizi de konu kapandıktan en az 2-3 saat sonra başbaşa olup oyun oynadığınız keyifli bir zamanda söyleyin. Biz şimdi bunu deniyoruz ve gerçekten de o bağırıp ağlamalar azaldı ya da eskisi kadar uzun değil